हायकू ३०९-३११

#हायकू ३११

छायाचित्र सौजन्य: श्री प्रकाश नेवासकर

#हायकू ३१०
कशाची आस
वय वाढता ऱ्हास
मन उदास २७-०४-२०१८

#हायकू ३०९
पाकळीवर
दव विरघळले
नेत्री दाटले २६-०४-२०१८

क्या गीत लिखूँ

आँखें

http://marathikavita.co.in/hindi-kavita/t30747/new/#new

हायकू ३०६-३०८

#हायकू ३०८
सांज विरते
कुशीत डोंगराच्या
छटा रंगाच्या २५-०४-२०१८

#हायकू ३०७
वार्धक्य शोधे
जगतो अधे मधे
माणूस प्राणी २३-०४-२०१८

#हायकू ३०६
सुसाट वारा
सळसळ पानांत 
कंप मनात
#शिव २१-०४-२०१८

चक्रव्यूह

चक्रव्यूह

सर्वच अभिमन्यु
येथल्या भारतातले,
कुणी सत्तेत गुंतला
कुणी मस्तीत गुंतला
कुणी हत्तेत चक्रव्यूहागुंतला
कुणी धर्मात गुंतला
कुणी भुकेत गुंतला
कुणी कर्जात गुंतला
कुणी शौकात गुंतला
कुणी बलात्कारात गुंतला
फरक एवढाच कि...
नाही सुटला...
ईथे आत्महत्येतून
आणि तो अभिमन्यु
त्या चक्रव्यूहातून
इथे मात्र बाकीचे
सहीसलामत सुटतात
कसल्याही चक्रातून...
कसल्याही चक्रातून...

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t30748/msg71146/#msg71146

रंग

याचक

याचक

याचक: खुप भूक लागा है, कुछ देव ना खानेको...

वाटसरू: चायपाव, वडापाव काय देऊ?

याचक: कुच बी चलेगा...

(वाटसरू हॉटेलमध्ये जाऊन ऑर्डर देतो)

हॉटेल मँनेजर: क्या सुनताय उसकी? वो ऐसाहीच करता है, नहीं खाएगा वो..!

वाटसरू: नाही हो, पैसे देण्या पेक्षा बरं ना? खायला मागतोय तो!

हॉटेल मँनेजर: आपकी मर्जी... ग्यारा रूपया दो... "ऐ... एक चायपाव पार्सल... लाना.

वाटसरू चहा पाव घेऊन याचकाकडे जातो, प्रेमाने त्याच्या हातात चहापाव देत... 

...घे खाऊन, बाबा.

याचक चहापाव हाती घेतो, वाटसरू कडे भेदक नजरेने पहात... 

पागल है दुनिया... पागल...हा हा... 

हॉटेल कडे पहात पावाचे तुकडे करतो, 

तोंडाने अतर्क्य बडबड करीत असताना चहासकट पावाचे तुकडे इतस्ततः भिरकावून देतो... 

©शिव 11-04-2018

शोध

डोह

साद

भेट

समाधी

शृंगार पापणीचा

छायाचित्र : अभिनेत्री प्राची सहस्त्रबुद्धे

http://marathikavita.co.in/marathi-prem-kavita/t30736/new/#new

संवेदना

जिवन

संस्कार क्षीण झाले

संस्कार क्षीण झाले

मंदिरी लुटून अब्रु, कसे बिनघोर झाले ! 
पूजनीय वंदनीय, सगळेच चोर झाले !

जगणे कठीण झाले, संस्कार क्षीण झाले 
पुजतो त्याच जागेत, रे बलात्कार झाले !

धरून वेठीस जरी, चुरगाळल्या भावना
तोडूनही भरवसा, ते वफादार झाले !

धर्म, जात पंथ नसे, कोणा नराधमाला
वासनेचे हो त्यांस, खरे संस्कार झाले !

नको द्वेष धर्माचा, रोष वृत्तीस दावा
खेळुन डाव सत्तेत, करविते वार झाले !

© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९ 
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t30722/new/#new

हायकू ३०३-३०५

#हायकू ३०५

छायाचित्र सौजन्य: श्री प्रकाश नेवासकर

#हायकू ३०४
भर उन्हात
माहौल पावसाळी
चिंब मनात १३-०४-२०१८

#हायकू ३०३
वा नवलाई
पोटभर खावून
उपास होई १२-०४-२०१८

मागोवा

जिंदगी

जिंदगी

रो रो कर जिंदगी बिताता है कोई 
लुटकर हूकूमत को जीता है कोई 

मनमें लिए रोज सवाल एक मौत का 
मिलने उसे किसान चाहता है कोई 

भुलके अपनी बदहालसी ये जिंदगी 
जिदसे फिर भी यहा दौडता है कोई 

परास्त होकर कभी इस दौड धूप में 
राज कई जीत के जानता है कोई 

शिकायत नहीं कोई जमाने से हमें 
तकदीर के हाल पर हसता है कोई

© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/hindi-kavita/t30715/new/#new

रांजणखळगे (Potholes) निघोज

रांजणखळगे (Potholes) निघोज  

१९९० च्या दरम्यान गिनीज बुक ऑफ वर्ल्ड रेकॉर्ड ने जागतिक पातळीवर नोंद घेऊन मानाचा दर्जा देऊन गौरवलेले ठिकाण म्हणजे अहमदनगर जिल्ह्यातल्या पारनेर तालुक्यातील निघोज गावापासून केवळ दोन कि.मी. वर कुकडी नदीवरील जगप्रसिध्द व आशिया तील सर्वात मोठे पॉट होल्स अर्थात  रांजणखळगे पाहण्याचा योग शनिवार दि.१४ एप्रिल रोजी एका कार्यक्रमामुळे आला.

वर्षाच्या तिनही ऋतुमध्ये या ठिकाणी निसर्गाचे वेगवेगळ्या रूपातील सौदर्य पहावयास मिळणाऱ्या या ठिकाणी पाण्याच्या प्रवाहाने नदि पात्रातील दगड या खडकांवर सतत घर्षण करीत फिरल्यामुळे अतिशय सुंदर असे रांजणाच्या आकारातले कोरीव खळगे निर्माण झालेले पहावयास मिळतात तसेच कितीही दुष्काळ पडला तरी येथील पाण्याची पातळी कमी होत नाही व हि परंपरा गेल्या कित्येक शतकापासून तशीच आहे असे स्थानिक सांगतात.

स्थानिक भाषेत या रांजणखळग्यांना "कुंडमाऊली" असे म्हणतात. निघोज गावामध्ये माता मळगंगा देवीचे सुंदर असे मंदिर आहे, तसेच या दोन्ही तीरांना जोडणारा एक झुलता पुल देखील असुन त्यावर चालतांना एका वेगवेगळ्याच अनुभवाचे आपण साक्षीदार होतो.

© शिवाजी सांगळे
मो.९५४५९७६५८९

हायकू ३००-३०२

#हायकू ३०२

छायाचित्र सौजन्य: श्री शहाजी धेंडे

#हायकू ३०१


#हायकू ३००
उन्हाच्या झळा
सोसवेत ना कळा
विहिरी तळा ०९-०४-२०१८

अंत

हक्क

हायकू २९७-२९९

#हायकू २९९

छायाचित्र सौजन्य: श्री यल्लप्पा स. कोकणे

#हायकू २९८
शब्दांचा मेळ
मनभावन खेळ
हायकू वेळ ०६-०४-२०१८

#हायकू २९७

छायाचित्र सौजन्य: विशाखा नेवासकर-काळे 

बेगडी भास

बेगडी भास

आयुष्या तू तकलादू फास आता
मूळ विसरलो बेगडी भास आता 

मायाजाल इथे खरा किती खोटा
भेटतील हवा फुंके रास आता

जगता लपवून चेहरा खरा इथे
मुखवटेच होतात रे खास आता

वांझोट्या नभाला पुळका धरेचा
घेतो करूनी उगाच त्रास आता

हवेत कशाला गोडवे खोट्याचे
बोलताच खरे म्हणती बास आता

पाठ त्याची थोपटून तोच घेतो
लाभतो कुणास हा विश्वास आता

© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t30675/new/#new

अवशेष माझा

अवशेष माझा

बदलतोय पहा कुस आता देश माझा 
प्रत्येक जण सांगतो चढव वेष माझा

हर एक इथे बोलतो दाखवित डोळे
धर्म, जात न् पंथ आहे विशेष माझा 

करूनी हुकूमत अंधारावर म्हणतो 
पुरून ठेव उरात हा अवशेष माझा 

विचारच खुंटतोय सारासार आता 
चढविता कोणी दाखवतो जोश माझा 

कशाला म्हणता मी दीन दुबळा झालो 
जाळपोळ, दंगलीत बघा त्वेष माझा

© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t30669/new/#new

बहाव

बंद करू या?

बंद करू या?

हा म्हणतो बंद करू या !
तो म्हणतो बंद करू या !

काही न करता ऊगाच
मी म्हणतो बंद करू या !

तो सुचवी भरल्या पोटी   
खान पान बंद करू या !

हातावर ज्या पोट असे
वदतो का बंद करू या?

कमवून जरा खुप होता 
दुकान हे बंद करू या !

लिहिले मी इतके सारे
लिहावे कि बंद करू या?

© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/vidamban-kavita/t30649/new/#new

उजळणी

शर

शर

चुकचुकते पाल एक छताला 
वाटे जीव तो पण तहाणला 

ध्यानात मश्गुल मिटून डोळे
विरक्ती सुर बकाने लावला 

लागली लयास उम्र चुलीची 
जवानीत नुकता गॅस आला 

मान्य कलावंत तुच शब्दाचा 
अनपढही पहा लिहू लागला 

झालाय हुशार तो जरा कुठे 
शर नथीतून मारू लागला 

© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t30648/new/#new

हायकू २९४ २९६

हायकू २९६

रूप ना रंग 

सर्वांना पडे भूल

एप्रिल फूल ०१-०४-२०१८

हायकू २९५

छायाचित्र सौजन्य: श्री प्रकाश नेवासकर

हायकू २९४

छायाचित्र सौजन्य: श्री प्रकाश नेवासकर

स्पर्श

स्पर्श

वाऱ्याचे असेच असते, हळूच येवून स्पर्शून जाणे,
नि:शब्द कळ्या फुलांना, स्मित देत खुलवून जाणे ! 

येणे जाणे जरी तयाचे, अस्तित्व तो ठेवून जातो,
स्मरण होता कधी कधी, रोमांचित करून जातो ! 

मौनाचा पहारा मौनात, बरेच काही बोलून जातो,
स्पर्श आणि मौन याच, भावनेने फुलून जातो ! 

खेळ असा लपाछपीचा, असाच रंगी रंगुन जातो,
सांज सकाळच्या उन्हात, अलगद मिसळून जातो ! 

सावरणे ते चांदणीला, स्वभाव गगनाचा तो,
हरवल्या तारकेला, क्षितिजा पल्याड शाधतो !

© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/marathi-prem-kavita/t30646/msg71034/#msg71034