मंगळवार, १३ जून, २०१७

ओल

ओल
पहाट वारा अन्
ओल दवाची,
सांगती कहाणी
रोज प्रेमाची !
=शिव
400/13-06-2017

सोमवार, १२ जून, २०१७

हायकू

#हायकू
वृक्ष कोरतो
निसर्गाचा सुतार
हा कारागिर


#हायकू
सुर मारूनी
वेधतो हा शिकार
रंगीत खंड्या

#हायकू
पाऊस आला
तृप्त चातक पक्षी
प्राशुन जल

#हायकू

मोर नाचतो
इंद्रधनु सजतो    
रंग पंचमी

ती परी

ती परी

सिग्न्ध तलम कांती
रूळले कुंतल खांद्यावरी,
गुलाबी लाली ओठी
स्मित हास्य चेहर्‍यावरी !

सज्ज धनुष्य भ्रुकुटी
करण्या वार कोणावरी?
नेत्री कटाक्ष तिरपा
ठेवित लक्ष प्रिया वरी !

सुडौल गौर काया
देतसे उठाव वसनांतरी,
परी म्हणू कि चित्र
भास हो पाहील्या वरी !

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-shrungarik kavita/t28799/new/#new

शनिवार, १० जून, २०१७

हायकू

२७
गवत फुलं
वार्‍यावरती झुले
मन मोकळे

२६
झरा वाहतो
मंजुळ सरगम
सुर मैफल
२५
संततधार
भिजवतो पाऊस
छत्री उरूस

भय मार्ग

भय मार्ग

सोसायचे किती वार भूकेल्या नजरांचे
वाहायचे कसे डाग ओलेत्या जखमांचे

आक्रंदती मनातून...गात्रे हाेउन म्लानी
कोंडून राहती भाव...सारे आत मनीचे

तूम्हा न सांगता काहि लावूनी इथ बोली
देती विकून देहास......बाजारी मरणाचे

पैसाच येथला देव.....त्याचे पूजक सारे
तोची कमावती मोल लावूनी जगण्याचे

हा खेळ खेळतो कोण दावूनी भय मार्ग
खोटेच चालती डाव..जींकूनी हरण्याचे

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t28785/new/#new

शुक्रवार, ९ जून, २०१७

हायकू

२४
वळीव सरी
भोवती मृदगंध
अत्तर कुपी

२३
नाजुक कशी
दव थेंबाची नक्षी
हार रत्नांचा

२२
पाऊस सरी
गडगड मेघांची
वाजतो ताशा


हायकू

२१
तांबूस लाल
फुले गुलमोहर
वणवा रानी

२०
घुमताे वारा
मधूर रानोवनी
सूर पावरी


१९
लोलक थेंब
पानांवर चमके
कानी कुंडल 

हायकू

१८
ओढ्याला पाणी
पाण्याची खळ खळ
पायी पैंजण

१७
होता सुर्यास्त
विखुरला अंधार
दिवा राऊळी

१६
फुलां बहर
दरवळ रानात
चित्त प्रसन्न

हायकू

१५
रश्मी प्रसार
आसमंती तांबड
सुरू आन्हिक


१४
निळ्या सागरी
उसळतात लाटा
डोलते नाव


१३
जल प्रपात
सर्वत्र पाणी पाणी
उरी अकांत 

सांगून टाळणे अन् टाळून ते जाणे

सांगून टाळणे अन् टाळून ते जाणे
मी जाणून आहे पक्का तुला शहाणे

घेवुनी इथे मी फ्रँक्चर पाय माझा
अशा प्रसंगी का विचार यावा तुझा
टाळता न टळले इस्पितळात जाणे ।

क्रोध येतो मला तुला कसे कळावे
वांछित तुज होतो तेही ना उमजावे
ठरवून सुध्दा भेट झाले न तुझे येणे ।

स्मरता कधी तुला हे दुःख दूर होते
राहूनी मौन स्वतःला सावरले होते
धरावी न अपेक्षा असे मनात येणे ।

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/vidamban-kavita/t28769/new/#new