माझी मराठी

माझी मराठी

माझी माय मराठी मी मराठी
बोलतोत आम्ही गोड मराठी
पिकल्या फळाची गोड गाठी
आंब्याची जणू फोड मराठी

प्रेमात मराठी, रागात मराठी
तेजात मराठी ज्ञानात मराठी
माजात अन् त्यागात मराठी
विसरू नका, सर्वांची मराठी

अटकेपार, परदेशात मराठी
उंचावते जगती शान मराठी
मान मराठी अभिमान मराठी
सामावून घेते सर्वांना मराठी

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/preranadai-kavita/t27499/new/#new

बुझता अलाव

बुझता अलाव

अलाव बुझने आया था
ओर सारी चिठ्ठीया?
वे भी जल गयी थी,
जल तो गयी थी, पर
जले, मुडें कागज,
वैसे ही थे, और
स्याही बता रही थी
साबुत शब्दों को...
लिखें भावों को...
फिर हवा उडा़येगी खाक
होगा नष्ट, एक सफर
रिश्तों का...?
सच, होता है कहीं ऐसा?
कागज जलेंगे,
शब्द बिखरेंगे!
मन और आत्मा से,
क्या मिटेंगे वह?
लम्हें, वह पल, वो बातें?
उन्हे कैसे जलायेंगे?
बुझते हुये अलाव संग?

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/hindi-kavita/t27510/new/#new

बुडबुडे

बुडबुडे

जीवना प्रती
असिम विश्वास?
अपेक्षांची ओढ
प्रती दिन कमी होणार्‍या
जाणिवा...
तरी ही अपेक्षा करतो
अगणित आशां सह
एक एक क्षण, घटीका
निघुन जाते, चाहुली विना
कमी करीत राहते,
त्या प्राण वायुला,
बांधुन आहे जो, स्वतःला,
आपल्याच वलयातील
श्वास बंधनात,
घेत झोके, बाल पणापासुन
मृत्यु पर्यत...
कधी कधी
बुडबुडे पण उठतात,
पाण्या मधे...
जीवना प्रमाणें,
अन् बुडबुडे गायब होतात
कुठलीही चाहूल न देता
जीवंत जागृत डोळ्यां समोरून

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t27462/new/#new

ईत्र

ईत्र

छिडका हुआ ईत्र
बिखरा हुआ चरीत्र

समेंटते नहीं समेंटता!
=शिव

डायरी

डायरी...

मन डायरी डायरी
विचारांची एक पायरी,
नोंदवा, खोडा कधी
उरतेच गोष्ट ती अंतरी !
=शिव
357/20-02-2017

बुलबुलें

बुलबुलें

जीवन के प्रती
कितना विश्वास?
चाहतों की आस
हर रोज कम होता
अहसास...
फिर भी उम्मीदोंको
नापतें है, अनगिनत
आशाओं के साथ,
एक एक पल, लम्हां
गुजरता है, बिना आहट के
कम करता है,
उस प्राण वायु को,
जो बांधकर रखे हुये है
खुद को, अपने वलय के
सासों की डोर को,
झुलाती है, बचपन से
मृत्यु तक...
कभी कभी
बुलबुलें भी उभरते है,
पाणी में...
जीवन कि तरहां,
और बिना किसी आहट के
बुलबुला ओझल होता है,
जीती जागती आखोंसे...

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/hindi-kavita/t27426/new/#new

योगीराज

योगीराज

म्हणे कोणी आहे, नित्य निराकारी!
वसे चराचरी, तो ईश्वर!!१!!

सावळा म्हणोनी, लागे कुणा लळा!
देखीला का डोळा? परब्रम्ह!!२!!

वंश ज्याचा असे, सर्वा भुतां जगी!
तोची आत्म योगी, योगीराज!!३!!

झाकता अंतरी, गवसला अंश!
असे जो परमेश, जगताचा !!४!!

जगोनी भ्रमात, व्यर्थिले जीवन!
दिले दोष दान, देवाजीस !!५!!

म्हणे शिवा ऐसे, उगा मनी आले!
देवाजी जाणिले, दोषा परी!!६!!

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-bhakti-kavita/t27407/new/#new

राधाराणी

राधाराणी

सावळ्या नेत्रात
सावळी कहानी,
गुज का घुटमळते
राधेचिया मनी?

आसमंत सावळा
बासरीत विराणी,
रक्त वर्णी अधरी
अस्पष्ट गूढ वाणी !

सप्त त्या रासरंगी
नाचती नेत्र गाणी,
थकुन जाते जेव्हा
कोमल राधाराणी !

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-prem-kavita/t27397/new/#new

तू...

तू...

श्वासात तू
ध्यासात तू
अश्रुंच्या
थेंबात तू
कुसुम गंधी
गंध तू
स्मृतीत तू
भासात तू
तूच केवळ
तूच तू

=शिव

जोडलेली नाती

जोडलेली नाती

लावा जीव, धरा आस
त्यां नसतो तुमचा ध्यास,
वरवरच माया करतांना
घेतात मग आपला घास !

आभासी जगतात  येथे
फारच कि होतात भास,
माध्यमांनी राहूनी जवळ
नसतो कुणी हृदया पास !

ओढुन जोडलेली नाती
तशी नकलीच राहतात,
काळा पुरतीच रूजतात
आपण होवुन थिजतात !

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t27367/new/#new