नको जीवना रे

नको जीवना रे

पहातोय सारा  तुझा डाव आता
कशा दावतो रे फुका भाव आता

पुरे आज  येथे  हि  खैरात सारी
उगा वाटतो ती तु मोकार आता

करा  माफ सारी  उधारी बळींची
तयारीत घेण्या गळा फास आता

सुरुवात माझी  जगायास झाली
नको जीवना रे  भिती दावु आता

धरावा सखे गं  कशाला अबोला
सुटे काळजाचा  इथे  धीर आता

कुणी  गोंदलेला  ठसा पावलाचा
कसे ते कळावे किनाऱ्यास आता

जळानेच माशा  असे  चिंब केले
भिजावेच त्याने  असे कर्म आता

नशा का चढावी  न  घेता जराही
तपासून आलो जरा स्टाँक आता

© शिवाजी सांगळे 🦋
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t29220/new/#new