लाटेचे विरहगीत

लाटेचे विरहगीत

ओझरता काय होतो किनाऱ्यास स्पर्श लाटेचा

माघारी जाता म्हणते हा योग आपल्या भेटीचा

मलाही वाटते खुपदा थांबावे तुझ्या सोबतीला

तटस्थ ठाम तु,तोडू कसा नियम हा प्राक्तनाचा

अनिर्बंध धावते मी, खळाळून आशेने भेटीच्या

भेटता क्षणीच, जीव होतो पाणी पाणी मनाचा

सारेच येथले अनाकलनीय काही कळत नाही

परिस्थितीत साऱ्या कुणी दोष कुणास द्यायचा

तरी बरं,सोबती तुझ्या असतात बरीच जोडपी

ठरवते पाहून त्यांना,विरह आपला विसरायचा

अनोखा संसार मांडला नियतीने जगी आपला

कळेना टाळायचा कसा अटळ भोग जीवनाचा

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=66530.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon

संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

जुने संदेश १२०९२०२५ yq १५:१५:२५

जुने संदेश

पुन्हा आज पाहिले संदेश जुने तीचे 

उमगले गुण काही अधिक उणे तीचे 

आयुष्य का जगता येते, स्वप्नात येथे

सलायचे सत्यास खाली पाहणे तीचे 

असतात काही इच्छा आकांक्षा मनी

चुक होते एकांगी विचार करणे तीचे 

करावी मान्य परिस्थिती सत्य येथली

खरे का म्हणू भुतकाळात रमणे तीचे

नाही ठेवायचे बोट, 'ती' म्हणून मला 

संदर्भात होते, खुप हट्टी वागणे तीचे 

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon

संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

अवेळ

अवेळ

ही रात्र बोचते मला जीवघेणा खेळ आहे 

चंद्रमा न् मीही एकटा नक्की कुवेळ आहे 

तारका नाहीत नभी, ती पण दिसत नाही 

ठरवून असावी चुकवली त्यांनी वेळ आहे 

अपेक्षित भेटीस इथे प्रतिक्षेत दोघे आम्ही 

कुठे ठावूक नाही तुम्ही कसला मेळ आहे 

का? हा असा विरह, तुम्हा आम्हा दोघांना 

काय असली ही?आपल्यावर अवेळ आहे 

काय चाललंय? काहीच कळेना मला तरी 

प्रक्तनाने मांडला, कसा विचित्र खेळ आहे 

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=54885.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon

संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९