उणीव
का तुझीच उणीव भासते अताशा
रात्र ही का अशी अंधारते अताशा
चंद्रही झाकोळून जातो एकट्यात
भिती कशाची, त्या वाटते अताशा
तारका पण सर्व..मावळल्या नभी
खंत कोणती त्यांस बोचते अताशा
रात्रंदिन आठवतो मी खुपदा,तुला
उचकी एखादी का लागते अताशा
तिव्र जाणिवेत, तुज अस्तित्वाच्या
विरह वेदना, ह्रदयी दाटते अताशा
©शिवाजी सांगळे 🦋 papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा