गुरुवार, १८ सप्टेंबर, २०२५

कारण

कारण
  

आनंदी व्हायला कारण कुठे लागते!
नाराज व्हायला कारण कुठे लागते!

झुळूक वाऱ्याची हळू स्पर्शून जाता 
कुणाला त्रासदायक का कुठे वाटते!

माझे तुझे अन् तुझे माझे, करतांना 
सौख्य खरे,अंतर्मनाला कुठे भासते?

अनिश्चित जीवन अल्पकाळ येथले
जाणण्या रात्रंदिन कुठे कुठे जागते!

म्हणा,गेला तो सुखाने, क्षण आला 
कवटाळून व्यथा,सुख कुठे लाभते!

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=65304.new#new


©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा