सखये भास तुझे भोवती का सारखे फिरावे
सावलीत न् कधी जळी प्रतिबिंबात दिसावे
बावरते वेळोवेळी, जसे वाऱ्यावरी फुल वेडे
बैचेन मन माझे का म्हणे भ्रमरा सम वागावे
छाया, पडछाया, अचानक कवडसे बिलोरी
धरु पाहता हाती सारेच का नजरेतून सुटावे
ओढ वेड्या मनाची, माझ्या आगळी वेगळी
जाणून सत्य ते, तुला सहज का न उमजावे
ठेवावी कुठवर मी आशा, भेट होण्या तुझी
विचार करता हसू, न् प्रत्यक्षात मी फसावे?
किती काळ जोपासू,भास हा मनी गोजिरा
भेट नसता समक्ष,जगण्या त्राण कसे उरावे
https://marathikavita.co.in/index.php?topic=64978.new#new
©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा