गुरुवार, २२ फेब्रुवारी, २०१८
सांज सावळी
हायकू २७३-२७५
सोमवार, १९ फेब्रुवारी, २०१८
हायकू २७०-२७२
प्रेमाचा बाजा
प्रेमाचा बाजा
दुदुड दुदुम दुदुड दुदुम राजा रे
खरच वाजला प्रेमाचा बाजा रे ||धृ||
सांगू कुणाला, मी कुणा विचरु
झालं बंदिस्त माझं प्रेम पाखरु
कोणीतरी येऊन मला सांगा रे
गप्प नका राहू कायतरी बोला रे
दुदुड दुदुम दुदुड दुदुम राजा रे
खरच वाजला प्रेमाचा बाजा रे ||१||
करण्या गेलो मी प्रेम तिच्यावर
पप्पाच आला न तीचा अंगावर
पटवूनी खूप काही ऐकेच ना रे
ओरडून म्हणतो कसा फूट ना रे
दुदुड दुदुम दुदुड दुदुम राजा रे
खरच वाजला प्रेमाचा बाजा रे ||२||
© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/marathi-vinodi-kavita/t30351/new/#new
दुदुड दुदुम दुदुड दुदुम राजा रे
खरच वाजला प्रेमाचा बाजा रे ||धृ||
सांगू कुणाला, मी कुणा विचरु
झालं बंदिस्त माझं प्रेम पाखरु
कोणीतरी येऊन मला सांगा रे
गप्प नका राहू कायतरी बोला रे
दुदुड दुदुम दुदुड दुदुम राजा रे
खरच वाजला प्रेमाचा बाजा रे ||१||
करण्या गेलो मी प्रेम तिच्यावर
पप्पाच आला न तीचा अंगावर
पटवूनी खूप काही ऐकेच ना रे
ओरडून म्हणतो कसा फूट ना रे
दुदुड दुदुम दुदुड दुदुम राजा रे
खरच वाजला प्रेमाचा बाजा रे ||२||
© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/marathi-vinodi-kavita/t30351/new/#new
रविवार, ११ फेब्रुवारी, २०१८
हायकू २६७-२६९
गुरुवार, ८ फेब्रुवारी, २०१८
"रोज" चा डे
मंगळवार, ६ फेब्रुवारी, २०१८
हायकू २६४-२६६
शुक्रवार, २ फेब्रुवारी, २०१८
बुधवार, ३१ जानेवारी, २०१८
मला वाटते... चलती रहे जिंदगी...
मला वाटते... चलती रहे जिंदगी...
लांबच्या प्रवासात ट्रेनमधे दरवाज्या जवळच्या बर्थवर झोपणं म्हणजे पाळण्यात झोपल्याचं सुख, एकाच वेळी झोक्या सोबत लयबद्ध तालातली ट्रेनच्या आवाजातली अंगाई ऐकू येत होती, छान झोप लागलेली असताना आधेमधेच कुणीतरी खट्याळाने झोक्याला मुद्दाम धक्का दिल्या सारखे आचके सुद्धा बसत होते.
कुठेशी गाडी थांबली होती, झोप चाळवली अंगावरल्या जाड उबदार ब्लँकेट मधून हात बाहेर काढून घड्याळात किती वाजले हे पहायला सुद्धा मन होत नव्हतं, इतकं छान उबदार वाटत होतं, तरीही झोप लागत नव्हती...
किती वेगळे विचार येतात नाही मनात? एकांतात असताना? मला तर असा मस्त प्रवास आवडतो, आणि म्हणावसं वाटतं "हम भी चले, तुम भी चलो, चलती रहे जिंदगी...
=शिवाजी सांगळे, ग्वालियर (म.प्र.)
लांबच्या प्रवासात ट्रेनमधे दरवाज्या जवळच्या बर्थवर झोपणं म्हणजे पाळण्यात झोपल्याचं सुख, एकाच वेळी झोक्या सोबत लयबद्ध तालातली ट्रेनच्या आवाजातली अंगाई ऐकू येत होती, छान झोप लागलेली असताना आधेमधेच कुणीतरी खट्याळाने झोक्याला मुद्दाम धक्का दिल्या सारखे आचके सुद्धा बसत होते.
कुठेशी गाडी थांबली होती, झोप चाळवली अंगावरल्या जाड उबदार ब्लँकेट मधून हात बाहेर काढून घड्याळात किती वाजले हे पहायला सुद्धा मन होत नव्हतं, इतकं छान उबदार वाटत होतं, तरीही झोप लागत नव्हती...
किती वेगळे विचार येतात नाही मनात? एकांतात असताना? मला तर असा मस्त प्रवास आवडतो, आणि म्हणावसं वाटतं "हम भी चले, तुम भी चलो, चलती रहे जिंदगी...
=शिवाजी सांगळे, ग्वालियर (म.प्र.)
याची सदस्यत्व घ्या:
पोस्ट (Atom)