मंगळवार, १५ मे, २०१८
रविवार, १३ मे, २०१८
मदर्स डे
मदर्स डे
रोजच्या प्रमाणे ती, आपल्या पेक्षा वयस्कर आणि आजारी म्हाताऱ्या, म्हातारींची काळजी घेत होती. तीला तेच जमत होतं, कदाचित सवय लागली होती.
गेट मधे गाडी थांबल्याचा आवाज झाला, तीनं डोळे बारीक करून पाहिलं, सजलेलं एक कुटुंब कुणा म्हातारीची चौकशी करीत होतं. तीनं, त्यांना 'ती'च्या खोलीजवळ सोडलं न् कामाला लागली.
काही वेळ 'त्या' म्हातारीच्या खोलीतून बोलण्या हसण्याचे आवाज येत होते. मुलगा, सुन, नात, नातू म्हातारीशी किती बोलू किती नको असं करीत, सोबत आणलेला गोडधोड खाऊ अपचन होणाऱ्या म्हातारीला भरवु पहात होते, आणि 'ती' सर्वजण जवळ असून शुन्यात पहात एकटी पहुडलेली...
मुलाने व्यवस्थापकाची भेट घेऊन पुढील सहा महिन्याचा चेक दिला... आणि 'ती'च्या खोलीकडे पहात म्हणाला... "हँप्पी मदर्स डे"
©शिव 13-05-2018
पुरावे उन्हाचे
पुरावे उन्हाचे
कष्टाने त्या चाळले होते मला
चिंतेने पण जाळले होते मला
देउ कशाला मी पुरावे उन्हाचे
सावलीनेच पोळले होते मला
दु:खाशी तर आहे सदैव मैत्री
सुखांनी पुरते छळले होते मला
नाही यादीत रे मी चाहत्यांच्या
आधीच सारे कळले होते मला
होते मजवरी खरे प्रेम जयांचे
त्यांनी सुद्धा टाळले होते मला
© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t30801/new/#new
कष्टाने त्या चाळले होते मला
चिंतेने पण जाळले होते मला
देउ कशाला मी पुरावे उन्हाचे
सावलीनेच पोळले होते मला
दु:खाशी तर आहे सदैव मैत्री
सुखांनी पुरते छळले होते मला
नाही यादीत रे मी चाहत्यांच्या
आधीच सारे कळले होते मला
होते मजवरी खरे प्रेम जयांचे
त्यांनी सुद्धा टाळले होते मला
© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t30801/new/#new
गुरुवार, १० मे, २०१८
हायकू ३१२-३१४
#हायकू ३१४
झुरतो वारा
निश्चल फूल पान
वृक्ष बिचारा १०-०५-२०१८
#हायकू ३१३
तप्त उन्हात
जल थेंब सांडले
लुप्त क्षणात १०-०५-२०१८
#हायकू ३१२
ढगा आडून
विहरतोय पक्षी
ऊन उन्हात ०८-०५-२०१८
झुरतो वारा
निश्चल फूल पान
वृक्ष बिचारा १०-०५-२०१८
#हायकू ३१३
तप्त उन्हात
जल थेंब सांडले
लुप्त क्षणात १०-०५-२०१८
#हायकू ३१२
ढगा आडून
विहरतोय पक्षी
ऊन उन्हात ०८-०५-२०१८
शुक्रवार, ४ मे, २०१८
शिवकालीन घोडेबाव
पाहण्यासाठी गेलो, वाटलं होतं कि तीची अवस्था ठिकठाक असेल, परंतू विहीरीची दुरावस्था पाहिल्यावर पुरता भ्रमनिरास झाला. विहिरीत आता खूप मोठ्या प्रमाणात पालापाचोळा पडलेला आहे तसेच चौफेर झाडी वाढल्याने विहिर भकास दिसते.
शेजारच्याच गोवा राज्यातील काही ऐतिहासिक स्थळं पाहिल्यावर मनात त्यांची नकळत तुलना होउ लागते, मात्र आपल्या कडील या व ईतर बहुतेक ऐतिहासिक स्थळांचा विचार करता खूप वाईट वाटतं. ऐतिहासिक वास्तूच्या दुरूस्तीकडे प्रशासना कडून होत असलेले दुर्लक्ष आणि उत्साही पर्यटकांकडून होणारे विद्रुपीकरण सुद्धा नाकारता येणार नाही.
प्रशासनाच्या संबंधित विभागाने व पर्यटकांनी गंभीरपणे विचार करून आपला ऐतिहासिक वारसा जपायला हवा व येणाऱ्या पिढीसाठी आपल्या थोर व आदर्श इतिहासाच्या खुणा जपाव्यात येवढीच माफक अपेक्षा.
© शिवाजी सांगळे
संपर्क:९५४५९७६५८९
शनिवार, २८ एप्रिल, २०१८
हायकू ३०९-३११
शुक्रवार, २७ एप्रिल, २०१८
याची सदस्यत्व घ्या:
पोस्ट (Atom)