सपान

सपान

दाटलं रं काळोख, शहारेल भुई
उजेडा संगतीनं,  कडाडेल ईज,
गार वाऱ्या तवा, वाटल आपरुप  
फुटताच भूईपोटी, कवळं बीज !

होतील गोळा, तवा रंगीत पाखरं
राना रानात मग, उधळतील दाणं,
भरल्या पोटानी, ते फिरता वावर
गातील गळाभर, कौतुकाचं गाणं !

रंगवाया सपान, तुज येणं जरुरी
होऊदे पावसा, बा तुझे उपकार
मिटव तहान कोरड्या धरणीची
नदी नाल्यां पाणी, मिळो भरपूर !

© शिवाजी सांगळे 🎭 
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t30241/new/#new