आठवलं जेव्हा तुझं रूसणं
लिहू म्हटलं पावसाचं गाणं
कागद पेन घेताच जो पुढ्यात
झालं मन का आपोआप सुन्न
तरीही म्हटलं लिहू थोडफार
हरवलं तेव्हाही तुझ्यातच मन
किती दिलंय सुख या पावसाने
चिंब आठवांचे ओलसर भान
सर कोसळताच जोरदार एक
स्मरला हळूच भेटीचा तो क्षण
© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/marathi-prem-kavita/t31218/new/#new
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा