पाऊस सर्वांसाठी
शहारते तरारते अंग प्रत्यांग झाड झुडूप वेलींचे
सुख समाधान म्हणावे की भाग्य परस्पर भेटीचे
तापली त्रासलेली धरणी, जेव्हा ओलावून जाते
सुखावती पाने फुलं जशी दव थेंबाची भेट होते
गडगडती मेघ सावळे दाखवित साऱ्यांना भीती
येतांना कधीतरी करावा गोंधळ ही कसली नीती
वारा सैरभैर ओलेता उंडारतो गल्लीबोळांमधून
कोसळत्या पावसाला सुद्धा देतो सहज भंडावून
लपंडाव नभी अन् शहरात चाले विजेचा जोरात
कळेना जनतेला खरोखर वागते कोण तोऱ्यात?
असुदे कसेही, आम्ही सोसू काही काळ हा त्रास
सर्वांसाठी नेमाने, तु रे देवा, पाठवित जा पाऊस
https://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t44172/new/#new
©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा