दे धक्का...! शिक्षणाचा भार

दे धक्का...!
शिक्षणाचा भार

शिक्षणा पेक्षा आजकाल
नोकर्‍यांचा दर्जा वाढला,
भार वाहक पदा साठी
एम् फील पायरी चढला !

असं वाटू लागलयं
आता नोकरी महाग झाली,
न् उच्च शिक्षण घेउन
पोरं बेकारच राहू लागली?

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vatratika/!-24304/new/#new

दे धक्का...! टाईम टेबल

दे धक्का...!
टाईम टेबल

थोड्याश्या पावसाने
दर वर्षी नेमकं असचं होतं,
न चुकता लोकलचं
टाईम टेबल नक्की बिघडतं !

नंतर चौकश्या वगैरे
सराईत पणे केल्या जातात,
प्रवाशांनी सोसलेल्या
त्रासाची भरपाई का देतात?

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vatratika/!-24284/new/#new

दे धक्का...! सर्वज्ञानी स्वामी

दे धक्का...!
सर्वज्ञानी स्वामी

निशाना साधायचा एकावर
करायचा हल्ला दुसर्‍यावर,
कुणीही सोडेल पद आपले
डाँ. स्वामींनी ठरविल्यावर !

रघुराम राजन झाले आधी, आता
अरविंद सुब्रमण्यम यांचीे वेळ आहे,
हात झटकून त्वरीत म्हणे भाजपा
हे स्वामींचे वैयक्तिक मत आहे !

७६ जणांची यादी गोळा करून
भाजपाने आता एकच करावे,
पंतप्रधानांना पायउतार व्हा म्हणत
डाँ.स्वामींनाच पंतप्रधान करावे !

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vatratika/!-24280/new/#new

दे धक्का...! काळी पिवळी

दे धक्का...!
काळी पिवळी

मुंबईचे टँक्सी चालक झाले सावध
न् टँक्सीं सोबत आले ना रस्त्यावर,
का वेळ आली विचार करण्याची
ओला व उबरने सेवा पुरवल्यावर?

चुका होतात जेंव्हा स्वतः कडून
नक्की दुसरा जातो फायदा घेउन,
आहे अद्याप वेळ तूमच्याच हाती
पहा प्रवाशांना चांगली सेवा देउन !

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vatratika/!-24263/new/#new

दे धक्का...! सत्ता संसार

दे धक्का...!
सत्ता संसार

स्वबळावर लढायचे म्हटले तरी
दोघांच्या मनी आहे थोडी भिती,
नको नको म्हणता तयार आहेत
अटी व शर्तीं वर करायला युती !

राजकारणात आता रूसवे फुगवे
ही तर नित्याची बाब झाली आहे,
एकमेकां सोबत नाही नांदले तर
सत्तेचा संसार का चालणार आहे?

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vatratika/!-24258/new/#new

अर्थ पाश

अर्थ पाश

जगण्या साठी "अर्थ" शोधता
वण वण फिरून प्रवास केला,
अर्थची तो ठरला निरर्थ अंती
सोडून सारे तो एकटाच गेला!

उरलेत केवळ पाश स्मृतींचे
कालौघात तेही विरून जातील,
सोहळे कसे, मरणाचे जगलेले
चविने का ते चघळले जातील?

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/gambhir-kavita/t24243/new/#new

मी, ती आणि तो... पाऊस

ढग दाटलेले...

तृप्ती

तृप्ती

सरी अभंग असा बरसावा
कण कण धरेचा भिजावा
जगणारा जीव प्रत्येक इथं
तृप्त होउन सुखी व्हावा !

© शिव 🎭 

दे धक्का...! दोस्ताना

दे धक्का...!
दोस्ताना

तू मार, मी त्यांना चुचकारतो
असचं तर सद्या सुरू आहे
निवणुकांच्या तोंडावर तरी
असं बोलण्याची गरज आहे!

जुना दोस्ताना लक्षात घेता
फुले सुध्दा उधळावी लागणार,
अस्तित्व दाखविण्या साठी
यांनाही तीर सोडावे लागणार!

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vatratika/!-24230/new/#new