गावपण

४६५/१५०५२०१८

शोधतो कुणाला?

शोधतो कुणाला?

मनी भेद-भाव तु रे पाळतो कशाला 
नाही धन जवळी त्या टाळतो कशाला 

बाळगूनी अभिमान वृथा शुभकार्यात 
आमंत्रणा गरीबा गाळतो कशाला

धन दौलत नसे पुरेशी कधी कुणाला 
माणुसकी ये कामी सोडतो कशाला 

पाहून हित सुखाचे लेक द्यावी सुज्ञा 
भेद रंक रावाचा मोजतो कशाला 

शोधावे सुख कुटुंबाचे समाजाचे 
लोभ स्वतः पुरताच तु ठेवतो कशाला 

एकची आत्मा परमात्मा साऱ्यांमधे 
राऊळी, मठात रे शोधतो कशाला 

© श्री शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९ 
http://marathikavita.co.in/preranadai-kavita/t30809/new/#new

भेट

हायकू ३१५-३१७

सर्व छायाचित्रे सौजन्य: श्री मनोज बिंड
#हायकू ३१७


#हायकू ३१६


#हायकू ३१५

रूप

मदर्स डे

 मदर्स डे

रोजच्या प्रमाणे ती, आपल्या पेक्षा वयस्कर आणि आजारी म्हाताऱ्या, म्हातारींची काळजी घेत होती. तीला तेच जमत होतं, कदाचित सवय लागली होती.

गेट मधे गाडी थांबल्याचा आवाज झाला, तीनं डोळे बारीक करून पाहिलं, सजलेलं एक कुटुंब कुणा म्हातारीची चौकशी करीत होतं. तीनं, त्यांना 'ती'च्या खोलीजवळ सोडलं न् कामाला लागली.

काही वेळ 'त्या' म्हातारीच्या खोलीतून बोलण्या हसण्याचे आवाज येत होते. मुलगा, सुन, नात, नातू म्हातारीशी किती बोलू किती नको असं करीत, सोबत आणलेला गोडधोड खाऊ अपचन होणाऱ्या म्हातारीला भरवु पहात होते, आणि 'ती' सर्वजण जवळ असून शुन्यात पहात एकटी पहुडलेली... 

मुलाने व्यवस्थापकाची भेट घेऊन पुढील सहा महिन्याचा चेक दिला... आणि 'ती'च्या खोलीकडे पहात म्हणाला... "हँप्पी मदर्स डे"

©शिव 13-05-2018

पुरावे उन्हाचे

पुरावे उन्हाचे

कष्टाने त्या चाळले होते मला 
चिंतेने पण जाळले होते मला 

देउ कशाला मी पुरावे उन्हाचे 
सावलीनेच पोळले होते मला 

दु:खाशी तर आहे सदैव मैत्री
सुखांनी पुरते छळले होते मला

नाही यादीत रे मी चाहत्यांच्या 
आधीच सारे कळले होते मला 

होते मजवरी खरे प्रेम जयांचे 
त्यांनी सुद्धा टाळले होते मला 

© शिवाजी सांगळे 🎭
संपर्क:९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t30801/new/#new

व्यवहार

हायकू ३१२-३१४

#हायकू ३१४
झुरतो वारा
निश्चल फूल पान
वृक्ष बिचारा १०-०५-२०१८
#हायकू ३१३
तप्त उन्हात
जल थेंब सांडले
लुप्त क्षणात १०-०५-२०१८
#हायकू ३१२
ढगा आडून
विहरतोय पक्षी
ऊन उन्हात ०८-०५-२०१८

शिवकालीन घोडेबाव

 

कधीकाळी आपला महाराष्ट्र, इतिहास जपणारा, परंपरा पाळणारा होता असं म्हणावसं वाटतं आता, कारण बऱ्याच वर्षांनी परवा दिनांक १ मे रोजी सिंधुदुर्ग जिल्ह्यातील कुडाळच्या मध्यवर्ती भागात जुन्या शासकीय  विश्राम गृह व सार्वजनिक बांधकाम विभाग कार्यालयाच्या आवारात असलेला शिवकालीन ठेवा म्हणजे जिल्ह्यातील सर्वात मोठा व्यास असलेली तसेच बारा महिने गोड्या पाण्याचा भरपूर पाणीसाठा व खास करून पाण्या पर्यंत जाण्यासाठी बांधलेल्या पायऱ्या असलेली #शिवकालीन_ऐतिहासिक_घोडेबाव_विहीर
पाहण्यासाठी गेलो, वाटलं होतं कि तीची अवस्था ठिकठाक असेल, परंतू विहीरीची दुरावस्था पाहिल्यावर पुरता भ्रमनिरास झाला. विहिरीत आता खूप मोठ्या प्रमाणात पालापाचोळा पडलेला आहे तसेच चौफेर झाडी वाढल्याने  विहिर भकास दिसते.

शेजारच्याच गोवा राज्यातील काही ऐतिहासिक स्थळं पाहिल्यावर मनात त्यांची नकळत तुलना होउ लागते, मात्र आपल्या कडील या व ईतर बहुतेक ऐतिहासिक स्थळांचा विचार करता खूप वाईट वाटतं. ऐतिहासिक वास्तूच्या दुरूस्तीकडे प्रशासना कडून होत असलेले दुर्लक्ष आणि उत्साही पर्यटकांकडून होणारे विद्रुपीकरण सुद्धा नाकारता येणार नाही.

प्रशासनाच्या संबंधित विभागाने व पर्यटकांनी गंभीरपणे विचार करून आपला ऐतिहासिक वारसा जपायला हवा व येणाऱ्या पिढीसाठी आपल्या थोर व आदर्श इतिहासाच्या खुणा जपाव्यात येवढीच माफक अपेक्षा.

© शिवाजी सांगळे
संपर्क:९५४५९७६५८९