शुक्रवार, ७ जून, २०१९

ख़ुद से


http://marathikavita.co.in/hindi-kavita/t31790/new/#new

मागोवा

मागोवा

स्मरती विस्मरती अनेक बुजल्या वाटा
खुणा भेटीच्या साऱ्या पुसटल्या जाता

काळवेळ सरता उरतो शब्द भास मागे
अक्षरे जुळता लिहिली जाते प्रेम गाथा

ठरवूनी विसरावे सारे असे जमत नाही
भेट फक्त ऋणानुबंधी स्मरणात आता

वेड वाऱ्याचे अन् नाते गंधाचे फुलांशी 
उमगे सत्य पाखरांसवे हितगुज करता

व्याप कशास ठेवू उगाच ताप कशाला
जगावं बिनघोर नी मुक्त एकांती जाता

वाकुल्या दावी दूर कड्यावर धूसर रांगा
मस्त विहरती घेत मागोवा जळात लाटा

© शिवाजी सांगळे 🎭
मो. ९५४५९७६५८९
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t31789/new/#new

गुरुवार, ६ जून, २०१९

वेड चहाचे

सकाळी सकाळी हातात चहाचा कप असता, माझा चहा व्यावसायिक शाळा सोबती अविनाश याचा वॉट्स अँटवर मेसेज आला, अर्थात काय असेल मेसेज? आधी तो पाहू की चहा घेवू? अशा द्वंद्वात फसलेला असतांना स्व. वंदना विटणकरांचं  "हा छंद जीवाला लावी पिसें" हे गाणं आठवलं. नेमकं आमच्या सोबत्याचं आडनाव सुद्धा पिसे... हातात चहा, मोबाईलवर त्याचा मेसेज... मग काय सर्व राहिलं बाजूला आणि #वेड_चहाचे या विडंबन गीताची निर्मिती झाली... अर्थात वंदना ताईंची क्षमा मागून...