स्वप्न गहिवर
अंधुक प्रकाशी, तलम शुभ्र बिछाईतीवर
ताल सुरांचे भरले,अनोखे अपुर्व स्वयंवर
छेडता एकएक तार, सुडौल तानपुऱ्याची
येऊ लागली मंद स्वर भरती तल्लीनतेची
आसुसलेल्या, ठेवणीतल्या नाजूक ताना
प्रतिसाद उस्फुर्त देत राहिल्या परस्परांना
घेत देत बेधुंद, स्वर आंदोलने रात्र जगली
नाजूक साजूक स्निग्ध,टपोर फळे फुलली
चढता राग सिंदूरा न् काफ़ी क्षणाक्षणाला
कळेना त्यां, आवरावे कसे कुणी कुणाला
उत्तरोत्तर मैफिल,जशी जशी, रंगू लागली
कोमल रे आरोह अवरोह मारव्यात दंगली
सरता हळूवार, वरवर निशेचा परदा धुसर
स्मरु लागला,कल्याण थाटी भूपाळी स्वर
सावरले, आवरले, कसेबसे अखंड सूरांना
जमेल का डुंबवणे, गहिवर नेत्रात स्वप्नांना
https://marathikavita.co.in/index.php?topic=52457.new#new
©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९
.jpg)
