अदृश्य प्रश्न

अदृश्य प्रश्न

अदृश्य ती गोष्ट मौनातून बोलते 
अतिरेकातून अत्याचार घडविते,
द्वेष अन् चिथावणीवरुन उगाच 
सर्वसामान्य जनतेचा बळी घेते!

सर्वच गोष्टीचे राजकारण येथे
प्रत्येकजण शंकास्पद वागतो,
आज देशाच्या सद्य स्थितीचा
कोण प्रामाणिक विचार करतो?

अन्याय, अत्याचार हा असला 
अजून कुठवर सहन करणार? 
सुधाणाऱ्या देशगाड्यास इथले 
देशद्रोही कितपत साथ देणार?

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=55038.0

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

अवेळ

अवेळ

ही रात्र बोचते मला जीवघेणा खेळ आहे 

चंद्रमा न् मीही एकटा नक्की कुवेळ आहे 

तारका नाहीत नभी, ती पण दिसत नाही 

ठरवून असावी चुकवली त्यांनी वेळ आहे 

अपेक्षित भेटीस इथे प्रतिक्षेत दोघे आम्ही 

कुठे ठावूक नाही तुम्ही कसला मेळ आहे 

का? हा असा विरह, तुम्हा आम्हा दोघांना 

काय असली ही?आपल्यावर अवेळ आहे 

काय चाललंय? काहीच कळेना मला तरी 

प्रक्तनाने मांडला, कसा विचित्र खेळ आहे 

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=54885.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon

संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

'मराठी' खरी गरज

'मराठी' खरी गरज

मराठी मुंबई अगोदर खाली झाली
होऊन फितूर, कैवारी शांत बसले,
आता तर मागोमाग भाषा निघाली
कैवाऱ्यांना ना सोयरसुतक कसले!

येऊ देत हिंदी, येऊ देत गुजराती
इंग्रजी बोडक्यावर बसलीच आहे,
आम्ही सर्वकाही, मुकाट भोगतो
सहन करणे आमच्या रक्तात आहे!

कुणीही येवो, इकडे कुणीही राहो
आम्ही पोळी शेकून घेतली आहे,
परक्यांनाच मराठी सक्तीची करा
त्यांनाच, महाराष्ट्राची गरज आहे!

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=54782.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९ 

किती वेळा

किती वेळा

खिडकी वरील पडदा
किती वेळा ओढून घ्यायचा? 
वारा एवढा खट्याळ
तो असा हट्ट नाही सोडायचा!

नेहमी पाहणे तीला
टाळत असतो मी पडद्याआडून,
पाहून ओढाताण ती
पडदा आपणहून  घेतो उघडून !

वारा आणि पडद्याची
काही तरी वेगळी चाल असावी! 
त्यांनाही वाटत असावं
आम्हा दोघांची नजरबंदी व्हावी!

यश मिळो त्यांना, उगा
हो-नाही असं संमिश्रपणे वाटतयं,
काहीच सुचेना हो राव!
ह्रदय उगाच कशाला धडधडतयं?

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=54646.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९
 

अज्ञात शक्ती

अज्ञात शक्ती

उच्चारलास कधी शेवटचा शब्द स्मरतो का 
मुक,अबोल संवाद ध्यानी कोणा राहतो का

चालणार कुठवर, प्रित ही राखून मौन असे
राग रूसवा एवढा, मनात कोणी ठेवतो का

कटाक्ष स्पर्श आधी, नंतर संवाद घडला येथे 
वैश्विक संपर्क आधार हा सहजी तोडतो का

होतो आघात शब्दांनी,कबूल, तरीही प्रेमात
दिल्या घेतलेल्या शब्दांचे महत्व टाळतो का

शब्दच देती धीर,आधार हिम्मत आपल्याला
प्रसंगी तीच असते अज्ञात शक्ती जाणतो का 

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=54645.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९ 

मोहब्बत १६०४२०२५ yq १३:४७:२५

मोहब्बत 

हम तुम्हारे हो गए हैं फिर मोहब्बत में सनम 
और यकीनन फिर आ गए शोहरत में सनम 

जानते हुए कि काबिल हैं हम एक-दूसरे को 
ला ही दिया तक़दीर ने हमें सोहबत में सनम 

होने दो कामयाब यह अजीब दास्तां ए इश्क 
बेशक हमेशा ही रखेंगे हम खैरियत में सनम 

एतबार करो हम पर, करो बेशुमार मोहब्बत
रखेंगे पलकों पे तुम्हें बड़ी हिफाजत में सनम

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon

संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

सगळे म्हातारे

सगळे म्हातारे

म्हातारे असं कसं करतात?
सकाळीच लवकर उठून बसतात
टाकलाय का हो चहा कुणी?
रँन्डमली उगाच विचारून पाहतात !

न् चहा घेता घेता चवीने 
उगा काहीबाही चौकश्या करतात
अडल्या नडल्या गोष्टींवर
न मागता आपणहून मतही देतात !

फिरता फिरता घरभर 
इतस्ततः पडलेल्या वस्तूंशी बोलतात 
नुसते बोलतच नाहीत
पुन्हा त्यांना,त्यांच्या जागेवर ठेवतात !

नाष्ट्या सोबत, पेपरही उरकतो
न् काही बातम्यांवर लेक्चर ठोकतात
मधेच काहीतरी वाचता वाचता
स्वतःमधे स्वतःच का हरवून बसतात?

आठवण करता सहज कुणी
आपोआप आपणहून भानावर येतात
तसं दूसरं काही काम नसता 
पोथी किंवा मोबाईल घेऊन बसतात !

नातवंडांसह खेळ खेळतानां 
लहान होत त्यांच्याशी भांडणं करतात
दटावता म्हातारीने हळूच कधी
मग लटक्या रागाने रूसूनही बसतात !

गंभीर चर्चेत एखाद्या दुपारी
अनुभवांच्या चार गोष्टी ऐकवतात
पोराबाळांनी मानलं तर ठिक
नाहीतर गपगुमान शांतपणे बसतात !

संध्याकाळी ते मात्र, हमखास
आठवून काही हळवे, कातर होतात
म्हातारीशी सावकाश बोलताना
गुपचुप स्वतःचे डोळे टिपून घेतात !

काहीतरी पुटपुटत स्वतःशी
मनात कसलीतरी उजळणी करतात
अगदीच नाही काही सुचलं
तर पोथी घेऊन हाती एकांती बसतात !

वयोपरत्वे आल्या आजारांची
दागिने आहेत म्हणून टर उडवतात
चालते फिरते असले तरी
कधी कधी जास्त चिडचिड करतात !

रात्रीचं जेवण, गोळ्या, औषध
मात्र न चुकता, आपणहून स्वतः घेतात
उद्या पुन्हा कामं आहेत म्हणता
डोळे मिटून अंथरूणात जागेच राहतात !

नेहमीच प्रश्न पडतो मला
सगळे म्हातारे असं काय करतात?
कदाचित वाढत्या वयाशी
कर्तव्याचा गुणाकार का मांडतात ?

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=54446.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

जागता जागता

जागता जागता

वाटेत भेटले कुणी अचानक चालता चालता 

घेतल्या आणाभाका मैत्रीच्या बोलता बोलता 

सांगितले गेले गुपित मनीचे,सारे खाजगीतले 

करूनी कित्येक प्रयत्न त्यांस टाळता टाळता 

का रंगली चर्चा दोघात एवढी...काही कळेना 

कोमेजला गजरा मोगऱ्याचा माळता माळता 

बातचीत अन् झडल्या चर्चा,रात्रभर दोघांच्या 

एकट्यात तेवणारा दीपस्तंभ विझता विझता 

किमया अशी काय झाली त्या रात्र मैफलीची 

रेंगाळले गोड स्वप्न, स्वप्नातून जागता जागता 

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=54388.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon

संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

प्रयत्न तर कर

प्रयत्न तर कर

एकदा प्रयत्न तर कर...बघ चार शब्द मांडून 
मोकळं होईल मन तुझं बघ चार शब्द सांगून

कोंडलेल्या भावनांनी खरं त्रास होतो मनाला
चर्चा कर कुणाशी तरी, बघ चार शब्द बोलून

पानगळ होते शरदऋतूत पाहतो आपण सारे
आठव ऋतू तो बोलता,बघ चार शब्द टाळून

होताच कधी अपमान अवहेलना विनाकारण
खुशाल द्यावेत तोंडावर बघ चार शब्द मारून

करूनही चूक कुणी मागता प्रामाणिक माफी
क्षमा करताना बोलावेत बघ चार शब्द हासून

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=54170.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

तुटलो असा की

तुटलो असा की

एकदा तुटलो असा की, पुन्हा वळलो नाही 
बदलूनी वागणे बोलणे कुणा कळलो नाही 

सोडली वाट ती, देवून दु:खे जी गेली काही
दाखवली आमिषे कैक तरी पाघळलो नाही 

उगाच पोळले आयुष्याने,या असे वेळोवेळी 
अज्ञाताने कोणा बळ दिले नी जळलो नाही 

पचवता पचवता खेळात डाव छळकपटाचे    
नव्हतो अव्वल तरी, मुद्दाम कोसळलो नाही

लागले वेड जीवनाचे, अविट सोसता वेदना 
मात्र मायेस आभासी, येथल्या चळलो नाही

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=54159.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon

संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९