करवटें

पण काहीही म्हणा... हातात हात

पण काहीही म्हणा...
हातात हात

राजकारणावर आता काही
नवं लिहावसं वाटत नाही,
कोणताही रंग कसा असो
कुणातच कसला दम नाही !

दाखवायचे दात प्रत्येकाचे
इथे वेगळे वेगळेच आहेत,
खातांना मात्र प्रत्येका हाती
एकमेकांचेच  हात आहेत !

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vatratika/t25832/new/#new

!! आरती श्री स्वामी समर्थ !!

!! आरती श्री स्वामी समर्थ !!

श्री स्वामी समर्थ, जय जय स्वामी समर्थ
तुम्हा कृपेने, जीवन आमुचे होउ दे सार्थ!!धृ!!

कृपा तुमची सदैव असता, ना हो कुणी कष्टी
राहुनी अक्कलकोटी, असते आम्हावरी दृष्टी
गाउ किती, वर्णु किती, करू किती स्वार्थ
तुम्ही दिला, तुम्ही घडविला, जीवनासी अर्थ

श्री स्वामी समर्थ, जय जय स्वामी समर्थ
तुम्हा कृपेने, जीवन आमुचे होउ दे सार्थ !!१!!

भिऊ नकोस म्हणता, नेमे पाठीशी असता
संकट काळी, बळ देउनी, हरविल्या चिंता
वेळोवेळी प्रत्यय देउन, दिले कृपा तिर्थ
होउन आता कृष्ण, करा शिवास कृतार्थ

श्री स्वामी समर्थ, जय जय स्वामी समर्थ
तुम्हा कृपेने, जीवन आमुचे होउ दे सार्थ !!२!!

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-bhakti-kavita/!!-!!-25800/new/#new

लग्न म्हणजे ?

लग्न म्हणजे ?

लग्न म्हणजे काय असते?
दोन जीवांची गरज असते !

स्वतःची जरी नसली तरी
घरच्यांची ती निवड असते !

मिरवायचे जरी नसले स्वतः
इतरांची तशी हौस असते !

पहावं करून लग्न एकदा
लग्ना नंतर वरात असते !

वरात तर चालते जोरात
वर्‍हाडी मंडळी भरात असते !

चुकवत सारया त्या नजरा
जोडी स्वतःत गुंग असते !

सांभाळत उभयता संसार धुंदी
जीवना गोडी वाढवायची असते !

नाहीतर नवरा आपल्या घरी
अन् बायको माहेरात असते !

© शिवाजी सांगळे 🎭

http://marathikavita.co.in/vidamban-kavita/t19117/msg56122/#msg56122

घायाळ

घायाळ

किती अजुन छळणार
केवळ तू नजरेने?
आधीच घायाळ केलास
कलेजा तू नजरेने !

© शिव 🎭

कंठ

कंठ

सुमधुर आधीच तो, आषाढात गायलेला
रानात कंठ झर्‍याचा, अाता दाटू लागला!

=शिव

शोध... स्वतःतल्या "स्व" चा

शोध...
स्वतःतल्या "स्व" चा

पसारा गोंधळल्या मनाचा
कसा सावरावा, कसा आवरावा ?
उडणार्‍या पाखराचे पंख
जेव्हा आपलेच वाटू लागतात
मग उडू लागतं, भरारी घेऊन मन,
स्वच्छंद... मोकळ्या पोकळीत...
कधी समाधी अवस्थेत,
तर कधी बधिर स्थितीत...!
कोणती अवस्था खरी...?
भानावर येते घंटेच्या स्वराने
कि तल्लीन होते कधी...पेटीच्या सुरांनी?
अगणित कोड्यांच्या, कोषात,
जोड्यांत गुंफलेलं, फुल पाखरू
सोडू पाहतं कोषाला कधी?
तरी गुंतत राहतं, एकसुरी... अल्पजीवी...
कृष्णविवरात या, "स्व" दिसत नाही,
कधी स्वतःतला, ऐकू येत नाही...
आवाज आतला...
कळूनही गीतेचा अर्थ,
गुरफटत राहतो व्यर्थ !
ऐकून सुध्दा...
ज्ञानोबाची, तुकोबाची, एखादी ओवी...!
कणा कणांनी बनलेल्या
गोळ्याला जोजवलं जातं
अलवारपणे रूजवलं जातं
कालांतराने शरीर मोकळेे होतं...
मन पुन्हा उंचउडू पाहतं,
आभाळाला गवसणी घालायला,
हरवलेल्या "स्व" शोधायला,
अविरत चक्रात फिरायला,
चौर्‍याऐंशी कोटी, कुणी म्हणे दोन?
कोणास ठाऊक? खरं खोटं...
हाच प्रश्न फिरत ठेवतो मनाला,
अनंत काळ शोधायला...
काळ शोधायला...अनंत...अनंत

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/''-25781/new/#new

बंदि

बंदि

दिवाळीत फटाक्यांवर, बंदि घाला,
रानात यंदा पाखरांनी, फैसला केला!

=शिव

पण काहीही म्हणा... सवलत

पण काहीही म्हणा...
सवलत

मिळतात फायदे म्हणुन
घ्यायचे कोण सोडतो आहे?
परवडणारा सुध्दा रोज
सबसिडीतुन जेवतो आहे !

फुकट ते पौष्टीक असते
हाच सार्वत्रिक समज आहे,
परवडत असुन सुध्दा, सर्व
उगा सवलत घेणे गैर आहे !

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vatratika/t25773/new/#new

पण काहीही म्हणा... भारत देशा?

पण काहीही म्हणा...
भारत देशा?

आधी वाटला दोन देशात
पुढे विखुरला जाती धर्मात,
भोग असे का भारत देशा?
वाटला जातोय आरक्षणात?

सत्तरीच्या वयात सुद्धा, का
नसे समानतेची न्याय सत्ता?
पुरविता लाड ते विविधतेचे
बनावी कशी जगी महासत्ता?

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vatratika/t25735/new/#new