यातना

यातना

खंत आहे रे आजची,
तो ओलावा हरवलाय नात्यातला,
जो तो गुंतलाय आज
तांत्रिक जगात
जग जवळ आलयं,
माणसं दूर गेली...
प्रेम, माया, आपुलकी
कुठेेतरी हरवत चालली
माणुस शिकला!
खरंच का रे
सुसंस्कृत झाला?
नक्की आपण कुठे आहोत?
न् कुठे चाललोत?
शोधतो तकलादू आश्रय,
पैसे फेकून आनंद घेतो,
वडील धार्‍यांना
वृध्दाश्रमात ठेवुन...
स्वतःचा त्रिकोण
किंवा चौकोन
गोंजारत बसतो...
शेवटी
एक एक कोन
निखळतोच...
तो पर्यंत
उशिर झालेला असतो...
आपण?
एकाकी पडण्याच्या भितीने
जीवंतपणीच
मृत्यु यातना भोगतो...

© शिवाजी सांगळे 🎭

http://marathikavita.co.in/gambhir-kavita/t28474/new/#new

वेध

वेध

स्वरात बासरीच्या तो आर्त भाव होता
गालात हासतांना डोळ्यात थेंब होता

नेत्रात पाडसाच्या व्याकूळ भाव होते
शोधात पारधी तो ठेऊन नेम होता

शाश्वत केशवाचे भाळात गोंदलेले
पादांगुष्ठ हरीचे वेधीत तीर होता

भोगात प्रारब्धाने राधेय बांधलेला
देवून बाण गेला तो मोक्ष योग होता

सांगून श्रीहरीने गीता रणांगनी ती
श्रेष्ठच पाठ द्याला जो ज्ञानयोग होता

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/gambhir-kavita/t28375/new/#new

आदत

आदत

जलना आदत है...
ना फिक्र कर जमाने की,
राह जो पकडी है
फिक्र कर तू मंजील की ।
=शिव
19/04-05-2017

काम

काम

खामोशी भी बहुत कुछ
बयाँ करती है,
आसुओं को थामने का
काम करती है !
=शिव
18/04-05-2017

मुर्त अमुर्त

मुर्त अमुर्त

आसवांच्या मागेही
उरते एक कहानी,
मुर्त अन् अमुर्ताच्या
शोधात फिरे विराणी !

म्हणती कुणी कबीर
कुणी म्हणतसे मीरा,
सावळे राम न् कृष्ण
राधेला कुणी विचारा !

© शिवाजी सांगळे 🎭

आज की मधुशाला

आज की मधुशाला

कहती है सरकार तरसती
कैसे हो वृध्दी टँक्स में भला,

वृध्दी कराती थी राजस्व: मे
बंद हो गयी है मधुशाला..!

रोजगार में जो हात बटाती
कईं ख्वाब बाटती थी हाला,

झुलातीे थी नशे में सबको
बंद हो गयी है मधुशाला..!

चलो एक तो अच्छा हुआ
दुर्घटना मुक्त हो सफर मेला,

सुख बढेगा घरवालों का
बंद हो गयी है मधुशाला..!

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/hindi-kavita/t28384/new/#new

वेध

वेध

प्राक्तन केशवाचे भाळात गोंदलेले
पादांगुष्ठ हरीचे वेधीत तीर होता

=शिव
120/26-04-2017

नेम

नेम

नेत्रात पाडसाच्या व्याकूळ भाव होते
शोधात पारधी तो ठेऊन नेम होता

=शिव
119/26-04-2017

स्वर

स्वर

स्वरात बासरीच्या आर्तच अर्थ होता
गालात हासतांना डोळ्यात थेंब होता

=शिव
118/26-04-2017

पहाटे पहाटे

पहाटे पहाटे

दरवळ प्राजक्ताचा सुटता पहाटे पहाटे
दंगलो स्वप्नात तुझ्याच मी पहाटे पहाटे

हलकेच चाहुलीने जाग आली मला ती
हरवूनी स्वतःत मीच गेलो पहाटे पहाटे

समजावु काय कसे या बावर्‍या मनाला
सजलेत नेत्री भास पारदर्शि पहाटे पहाटे

वाजतात पैंजन तरंग तरीही भोवताली
वार्‍यावर तुषार नृत्य संतूरी पहाटे पहाटे

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-prem-kavita/t28349/new/#new