शुक्रवार, १७ जानेवारी, २०२५

केव्हातरी

केव्हातरी

स्वप्नातून वास्तविकतेकडे जायला हवं 
प्रसंगी, स्वतःचं परिक्षण करायला हवं 

गोड वाटतात ही स्वप्ने अचेतन मनाला 
भान वास्तवतेचं चेतनेत ठेवायला हवं 

असेल वळण सोपे, असे का समजावे
अंदाज घेत घेत वाटेवर चालायला हवं 

कुठवर ठेवशील भरवसा आभाळावर
छत डोक्यावर तेवढं सांभाळायला हवं 

चल, जाऊदेत साऱ्या बाता गैरवाजवी
केव्हातरी तु मनासारखं जगायला हवं
https://marathikavita.co.in/index.php?topic=50172.new#new
©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

बुधवार, १५ जानेवारी, २०२५

सुक्ष्म किती

सुक्ष्म किती

कधी कधी सावरावं लागतं...स्वतःला 
चुकतं कुठे विचारावं लागतं..स्वतःला 

कधीकाळी नसतानाही अपराध काही 
खापर दोषाचं सोसावं लागतं स्वतःला 

काय सुरू आहे जगरहाटी आजकाल 
दुरूनच रे लक्ष ठेवावं लागतं स्वतःला 

चालतोय खेळ सारा विलक्षण भोवती 
डावात येथील टिकावं लागतं स्वतःला

पसाऱ्यात विश्वाच्या या भल्या थोरल्या 
सुक्ष्म किती मी, पहावं लागतं स्वतःला

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=50070.new#new
©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

मंगळवार, १४ जानेवारी, २०२५

मकरसंक्रांत १४०१२०२५ yq १३:२३:०८

मकरसंक्रांत

जोडी तिळ अन् गोड गुळाची
वाढवते नित्य संक्रांत सणाची

स्निग्ध, स्नेह घेऊनी सोबतीला
वाढवते हेमंतात शक्ती तनाची

होताना उधळण ऋतूत थंडीची   
साथ तुझी हवी मला आनंदाची

सावरते जशी नभी दोर पतंगा
असावी सोबत तशीच दोघांची

आस आहे इतुकी मनात आता
वाढो गोडी मकरसंक्रांत पर्वाची

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

शनिवार, ११ जानेवारी, २०२५

मनापासून

मनापासून

का असं वाटतं, की मागे काहीतरी राहिलं...?
आयुष्याबरोबरचं देणं घेणं अर्धवट राहिलं...?

जे काही तो देत गेला, मी खुशीने स्विकारलं  
भांडलो जेव्हा केव्हा त्याने मुद्दाम नाकारलं...!

कल्पना मला की, हट्ट हा तु सोडणार नाही
खेळवलं किती मला,सारं मी स्वतः भोगलं...!

होवू दे, माझं आता, जे काही होणार आहे 
तोंड द्यायचं त्यास मीही मनापासून ठरवलं...!

वेदना, शल्य माझे बोचरे हवं ते, त्या नाव दे
साचलेलं,मनातलं ते मी मोकळ्यानं मांडलं...!
https://marathikavita.co.in/index.php?topic=49902.new#new
©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

गुरुवार, ९ जानेवारी, २०२५

गाडी हो आली

गाडी हो आली

बघता बघता, कोण हो आली
झुकझुक करीत की हो आली

शिटी वाजली, चाहूल लागली
कंच्या गावची गाडी हो आली

मोठ्याने उडवित काळासा धूर
तोऱ्यात सुसाट अशी हो आली 

जायचं पुढं, ठरल्या स्टेशनावर
वाटेभर सर्वां, सांगत हो आली

ओलांडून नद्या, कित्येक दऱ्या
खडतर प्रवास करीत हो आली 

घेऊन सोबती, माणसांची गर्दी 
सोडाया त्यांना स्वतः हो आली

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=49823.new#new
©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

बुधवार, ८ जानेवारी, २०२५

व्याजाची लालच

व्याजाची लालच

"लालच बडी बुरी बला है"
जुने जाणते खरंच सांगून गेले

खुपदा फसवणूक होऊनही
लालची व्याजामागे धावून गेले

ठराविक काळाने फसवणूक
हा सुनियोजित कट रचला जातो

सामान्य कष्टकरी अलगदपणे
असल्या जाळ्यात फसला जातो


https://marathikavita.co.in/index.php?topic=49775.0


©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

सोमवार, ६ जानेवारी, २०२५

ईमान ०६०१२०२५ yq १४:२७:१५

ईमान

छत ने, पहलेही सांस लेना छोड़ दिया
ईंटें भी अब मिट्टी में तब्दील होने लगी
और हम...जुड़े रहे धरती से
जिस पर कभी जन्म लिया था...
शायद पागलपन होगा..

आसपड़ोस भले बदलता रहा
नयी नयी इमारतें बनती रहें,
हमें क्या? हम यहीं कायम है
साल लिए एक समाधान
मन में...
जीवित है ईमान कायम
मिट्टी से... जुड़े रहने का।

06-01-2025 YQ 02:27:15 PM
©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

बघ विचारून ०६०१२०२५ yq १०:४५:५२


बघ विचारून

विचारून बघ स्वतःला
काय तु देणार दुसऱ्याला

चांगलं वाईट खुप काही आहे
दे, असं जे उपयोगी पडेल कुणाला

सर्वच इथले भाडेकरू
सोबत फक्त सहवासाला

वाटूयात ठेवा सारा आनंदाचा
काय नेणार आहोत सांगा सोबतीला

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९ 

गुरुवार, २ जानेवारी, २०२५

क्या करोगे

क्या करोगे

ऩजर से नज़र को चुराकर क्या करोगे
युहीं हमसे दूरीया बढाकर क्या करोगे

मिले बडी मुद्दत के बाद हम इसतरहा
चेहरा ख़ूबसुरत, छुपाकर क्या करोगे

एक एक लकीर बनी है इन हाथों पर
नाम की तुम्हारे, मिटाकर क्या करोगे

वक्त वक्त की बात, कैसे इकरार होगा
खुले हुये राज़ का इज़हार क्या करोगे

बस् छोड़ दो अब, सारी फ़िजूल बातें
बेवजह मे चुप्पी साधकर क्या करोगे

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=49545.new#new
©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९ 

गज़ल

गज़ल

हक़ीक़त तो उसको पता है हमारी
पहले से  ज़िंदगी लापता है हमारी

जो कुछ हुआ किस्मत का खेल था
फिर भी क्यों समझे ख़ता है हमारी

इश्क पर जोर चलता नहीं कहें कोई
है इश्क जोरदार ऐसी मता है हमारी

थे कहाँ माहिर हम कौनसी बातों में
ये उस्तादों से हासिल कता है हमारी

क्या लाएं साथ हुनर कुछ पता नहीं
पुर्खों से मिली, खरी 'अता है हमारी

आधी पूरी समझे या कुछ टूटी फूटी
पर दिलसे कहीं हुई ये बता है हमारी

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=49542.new#new
©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९