बुधवार, ३१ मे, २०१७

चोरीला शिक्षा

चोरीला शिक्षा

एके दिवशी, झाले काय?
उंदराने ओढले, मांजरीचे पाय

मांजरी म्हणे, हे रे काय?
उंदिर सांगतो, गम्मत हाय

आपण दोघ, दुकानात जावु
आपल्या साठी, घ्यायला खाऊ

मांजरी म्हणाली, चल तर निघु
नाही ना कुणी, दुकानात बघु

दोघं शिरले, दुकानाच्या आत
चाॅकलेटवर मारला, चांगला हात

दोघंही बसले, चाॅकलेट खात
ईतक्यात आला, मालक आत

ओरडून घेतली, हातात काठी
दोघही पळाले, दरवाज्या पाठी

घाबरून बसले, दोघं लपून
मालकाने घेतलं, पोलिस बोलवून

पोलिसांनी त्यांना, नेलं पकडून
आणि ठेवलं, तुरूंगात डांबून

चोरी करणं, केव्हाही वाईट
शिक्षा मिळते, मग जबरी टाईट

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-balgeet-and-badbad-geete/t28703/new/#new

मंगळवार, ३० मे, २०१७

पाऊसप्तक

पाऊसप्तक

ढगांची पळपळ
थेंबाची ओंजळ

मृदेची सळसळ
बेधुंद तो दरवळ

पहिला थेंब खेळ
छतावरून घरंगळ

उतारावर ओघळ  
पाखरांची अंघोळ

सांज पाऊस वेळ
पोरांचे पाण खेळ

मळभ अंधारखेळ
विजेची बंद वेळ

लोकांची पळपळ
वाहनांची वर्दळ

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t28689/new/#new

का अजुन

का अजुन

का अजुन गीत ते स्मरत नाही
मेळ शब्दांचा का जुळत नाही

ठेवु किती आठवात ती कहाणी
आठवावे कधी तीला कळत नाही

रेखाटले चित्र जे स्वप्नात देखलेले
माळण्या कुंकू हात हा वळत नाही

कुठवर जपावे महिरपी स्मृतींना
स्पर्शातले भाव त्यां सोसत नाही

जगण्याचे सांगु किती उरले जीने
अलगद ठेवणे पाय ते जमत नाही

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-virah-kavita/t28684/new/#new

रविवार, २८ मे, २०१७

थोडे अजून काही

थोडे अजून काही

सारेच डाव तूझे, आता संपून गेले
अंतीम राहिलाे मी, बाकी निघून गेले

तालात काही गेले, सूरात लोप काही
साथीस वाव नाही, गाणे विरून गेले

थांबू तरी किती मी, मागे कुणीच नाही
झोपेत काहि होते, ते ही पळून गेले

गाफील राहिलो नी, मैत्रीेत चूर होतो
दोस्तच मानलेले, सारे लुटून गेले

थोडे अजून काही, होते जगायचे ते
पाठीत वार माझ्या, माझे करून गेले

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t28675/new/#new

कौलारू

सौ. श्रध्दाताई सावंत यांच कोकणातील सुंदर घर पाहून सुचलेली चारोळी...

शनिवार, २७ मे, २०१७

मुक

मुक

मुक्या वेदनेचा आवाज
दबल्या श्वासाची गाज,
उसवल्या मनाचा साज
वाहताे थेंब नेत्री आज !

=शिव
393/25-05-2017

बुधवार, २४ मे, २०१७

बेबसी


तराणे


तराणे

तुझे ते सजणे लज्जेने पहाणे
खरे मानले मी सर्व ते बहाणे

नटावे कशाला मला ते कळेना
खर्‍या सौंदर्याचे दर्पनी पहाणे

चंद्राने सजावे हट्ट तारकांचा
रूपा देखण्या ते निशेचे बहाणे

शब्दांनी पुनःश्च जुळूनीच यावे
तयांना फुटावे सुरांचे तराणे

फिरूनीच यावे लुप्त गीत ओठी
सजावे मुखी त्वा पुन्हा प्रेम गाणे

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-prem-kavita/t28650/new/#new

मंगळवार, २३ मे, २०१७

कहाणी

कहाणी

का स्मरावी संध्येने
ती उदास विराण गाणी
जरी लिहिली कधी
कवीने विरहाची कहाणी
=शिव
392/23-05-2017

बुधवार, १७ मे, २०१७

किनारा


किनारा

उमडते है कभी कभी
यहां के सभी नदी किनारे
प्रेम कुजन चलें कहां
कहां बिदाई में मिलतें सारे

बहाता है सुख-दुःखों को
जाने कहां तक यह किनारा
मुकांध हो कर रात दिन
रहता है गवाह यह बेचारा

अलग, निशब्द रहना यहां
कैसे संभव इसे समझुं ना
तोड़ना चांहू यह सौहार्द
सोचकर भी मै  समझुं ना

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/hindi-kavita/t28593/new/#new

मंगळवार, १६ मे, २०१७

भास तूझा

भास तूझा

आभास पावलांचा, देतोय भास तूझा
स्मृतीत आठवांचा, हाेतोय भास तूझा

गंधाळला पहा हा, वारा तुझ्या सयीने
वेडावतो मला हा, स्वप्नाळु भास तूझा

सूरात गारव्याच्या, थेंबाळ पावसाळी
स्मृतीत आठवांच्या, स्वरात श्वास तूझा

रात्रीत गायलेला, साचा खमाज होता
प्रेमात सोबतीला, का सांग ध्यास तूझा

होताच चंद्रवर्खी, भावार्थ जीवनाचा
सारा विरून जातो, खोटाच राेश तूझा

साराच नूर ओला, ओढाळ पावसाचा
ओल्या सर्द दवाला, स्पर्श सुवास तूझा

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-prem-kavita/t28589/new/#new

शनिवार, १३ मे, २०१७

वाव

वाव

सार्‍याच आयुधांचे, मोठेच दुःख आहे
आप्तच आज सारे, लावीत धार आहे

स्वकीय मात्र येथे, सोडीत तीर आला
ईमान सोडलेल्या, हातात जोश आहे

स्वार्थात गुंतलेल्यां, वास्तव भान यावेे
तोडून पाश सारे, जाणे नक्कीच आहे

काही इथून न्यावे, कोणा कसे जमावे
खालीच हात येणेे, जाणे तसेच आहे

येथून सोबतीला, कोणीच येत नाही
स्मृतीत राहण्याते, सार्‍यांस वाव आहे

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/gambhir-kavita/t28545/msg68243/#msg68243

सोमवार, ८ मे, २०१७

खट्याळ


खट्याळ

पौर्णिमेचा खट्याळ चंद्र
चाहूल देतो सुख दूःखाची,
गुंतवुन कलेत स्वतःच्या
याद देतो बघ साजनाची !

=शिव
387/08-05-2017

रविवार, ७ मे, २०१७

स्मारके

स्मारके

मौनात गोठल्या त्या सार्‍याच आठवांची
बांधेन स्मारके मी माझ्याच आसवांची

डोळ्यांत सांधलेली खोडू कशी कहानी
शिल्पात स्मारकांच्या तूलाच पाहण्याची

प्रीतीच श्वास होता दोघात ना सखे तो
ठेऊन याद गेला त्या रेशमी सुखाची

भोळ्याच भावनांचा मांडून तो पसारा
खोटीच ठेवली मी आशा ग शोधण्याची

चाहूल लावते ती जीवास ओढ भारी
स्पर्शात भोगलेल्या स्वप्नील भावनांची

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-virah-kavita/()-28487/new/#new

शनिवार, ६ मे, २०१७

ईमान

ईमान

दुनियेच्या या बाजारात
प्रत्येकाचा भाव वेगळा,
ईमान विकतां माणूस, लावी
ईमानदारीचा भाव वेगळा !

=शिव
386/05-05-2017

स्मरण


स्मरण

ओंजारल गोंजारलंं किती
शय्येवरी खुपदा कुरवाळलं
दुःखी कष्टी झालोच केंव्हा
घेवुन उरी स्वतःला सावरलं

ढाळलीत आसवे कितीदा
चेहर्‍यास तुझ्यात लपविलं
चिडलो जेव्हा कधी कधी
बेदिक्कत फेकूनही मारलं

लोकां नको ताणाया अती
कसं आपलं नातं जुळलं ?
स्मरा कि जरा बारकाईनं
स्मरण उशीचं आता झालं?

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vinodi-kavita/t28479/new/#new

शुक्रवार, ५ मे, २०१७

यातना

यातना

खंत आहे रे आजची,
तो ओलावा हरवलाय नात्यातला,
जो तो गुंतलाय आज
तांत्रिक जगात
जग जवळ आलयं,
माणसं दूर गेली...
प्रेम, माया, आपुलकी
कुठेेतरी हरवत चालली
माणुस शिकला!
खरंच का रे
सुसंस्कृत झाला?
नक्की आपण कुठे आहोत?
न् कुठे चाललोत?
शोधतो तकलादू आश्रय,
पैसे फेकून आनंद घेतो,
वडील धार्‍यांना
वृध्दाश्रमात ठेवुन...
स्वतःचा त्रिकोण
किंवा चौकोन
गोंजारत बसतो...
शेवटी
एक एक कोन
निखळतोच...
तो पर्यंत
उशिर झालेला असतो...
आपण?
एकाकी पडण्याच्या भितीने
जीवंतपणीच
मृत्यु यातना भोगतो...

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/gambhir-kavita/t28474/new/#new

गुरुवार, ४ मे, २०१७

वेध

वेध

स्वरात बासरीच्या तो आर्त भाव होता
गालात हासतांना डोळ्यात थेंब होता

नेत्रात पाडसाच्या व्याकूळ भाव होते
शोधात पारधी तो ठेऊन नेम होता

शाश्वत केशवाचे भाळात गोंदलेले
पादांगुष्ठ हरीचे वेधीत तीर होता

भोगात प्रारब्धाने राधेय बांधलेला
देवून बाण गेला तो मोक्ष योग होता

सांगून श्रीहरीने गीता रणांगनी ती
श्रेष्ठच पाठ द्याला जो ज्ञानयोग होता

© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/gambhir-kavita/t28375/new/#new

आदत

आदत

जलना आदत है...
ना फिक्र कर जमाने की,
राह जो पकडी है
फिक्र कर तू मंजील की ।
=शिव
19/04-05-2017

काम

काम

खामोशी भी बहुत कुछ
बयाँ करती है,
आसुओं को थामने का
काम करती है !
=शिव
18/04-05-2017

मुर्त अमुर्त

मुर्त अमुर्त

आसवांच्या मागेही
उरते एक कहानी,
मुर्त अन् अमुर्ताच्या
शोधात फिरे विराणी !

म्हणती कुणी कबीर
कुणी म्हणतसे मीरा,
सावळे राम न् कृष्ण
राधेला कुणी विचारा !

© शिवाजी सांगळे 🎭