स्मारके
मौनात गोठल्या त्या सार्याच आठवांची
बांधेन स्मारके मी माझ्याच आसवांची
डोळ्यांत सांधलेली खोडू कशी कहानी
शिल्पात स्मारकांच्या तूलाच पाहण्याची
प्रीतीच श्वास होता दोघात ना सखे तो
ठेऊन याद गेला त्या रेशमी सुखाची
भोळ्याच भावनांचा मांडून तो पसारा
खोटीच ठेवली मी आशा ग शोधण्याची
चाहूल लावते ती जीवास ओढ भारी
स्पर्शात भोगलेल्या स्वप्नील भावनांची
© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-virah-kavita/()-28487/new/#new
मौनात गोठल्या त्या सार्याच आठवांची
बांधेन स्मारके मी माझ्याच आसवांची
डोळ्यांत सांधलेली खोडू कशी कहानी
शिल्पात स्मारकांच्या तूलाच पाहण्याची
प्रीतीच श्वास होता दोघात ना सखे तो
ठेऊन याद गेला त्या रेशमी सुखाची
भोळ्याच भावनांचा मांडून तो पसारा
खोटीच ठेवली मी आशा ग शोधण्याची
चाहूल लावते ती जीवास ओढ भारी
स्पर्शात भोगलेल्या स्वप्नील भावनांची
© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-virah-kavita/()-28487/new/#new
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा