सोमवार, २४ जून, २०२४

जमेल तसं


























जमेल तसं

निसर्ग तुमचा आमचा सगळ्यांचा आहे आणि तो जेवढा आपल्याला सांभाळून घेतो त्याच्या काही प्रमाणात आपण सुद्धा त्याला सांभाळायला हवं नाहीतर त्याचे होत असणारे परिणाम आपण पाहतच आहोत दुर्दैवाने असं म्हणावं लागेल की आम्ही विकास, प्रगती वगैरे गोष्टीच्या नावाने ढोल बडवून वाट्टल तशी जंगलतोड करतो आणि त्या प्रमाणात दुसरी झाडे लावत नाही, थोडक्यात आपण त्याचं केलेलं नुकसान भरून काढत नाही किंवा त्याची नुकसानभरपाई करीत नाही, सभ्य भाषेत आपण असंही म्हणू शकतो की त्याचा समतोल राखायचा प्रयत्न करण्यात आपण कुठेतरी कमी पडतोय.

आजकाल बऱ्याच संस्थांकडून भरपूर ठिकाणी वृक्षारोपण, निसर्ग संवर्धन अशी कामं चालवली जात आहेत. मला वाटतं ही गोष्ट आपण आपल्या वैयक्तिक स्तरावरून व्यापक प्रमाणात आणि परिणामकारकपणे करू शकतो, ते म्हणजे आपण जी काही फळ खातो, त्यांच्या बिया जर व्यवस्थितपणे सांभाळून त्यांचं योग्य ठिकाणी रोपण करून वाढवलं तर ती रोप आपण आपल्या आजूबाजूच्या मोकळ्या परिसरामध्ये किंवा जंगल परिसरामध्ये वाढवू शकतो. तशात काही दिवसांपूर्वी एक अशी संकल्पना समोर आली की फळांच्या बिया अशाच फेकून देण्याऐवजी त्या बियां मातीत मिसळून त्याचे गोळे म्हणजे बीज चेंडू (Seed ball) तयार करून जंगलात टाकले तर हे काम चांगल्या पद्धतीने होऊ शकेल.

त्यातूनच प्रोत्साहित होऊ काही दिवसापूर्वी जमा केलेल्या आणि उपलब्ध बियांचे ५०-६० Seed ball तयार केले व रविवार, २३ जून रोजी मी राहतो त्या परिसरातील बारवी डॅम, बदलापूर जंगलामध्ये व्यवस्थित ठिकाणी सोडून आलो किंवा इतस्त: टाकून आलो असं म्हणता येईल. गम्मत म्हणजे यावेळी माझी दिड वर्षाची नात सायेशाने देखील भारी उत्साहाने मला मदत केली, त्याअगोदर अगदी मातीचे गोळे करण्यासाठी देखील तीने चांगलीच खोडकर मदत केली. तात्पर्य काय की लहान मुलांना आपण जसं शिकू तसं ती शिकतात आणि आपलं अनुकरण करतात, मग का नको आपण त्यांना चांगल्या सवयी लावायला? मी माझ्याकडून जमेल तसा प्रयत्न केला आपणही कराल? छोटीशी मदत निसर्ग जपायला?

~शिवाजी सांगळे, बदलापूर

बुधवार, १९ जून, २०२४

का वाटतं?



























का वाटतं?

सारचं जणू व्यर्थ आहे....का वाटतं? 
पाहून दु:ख, डोळा पाणी का दाटतं?

अत्याचार न् हत्या त्वेषात अबलेची
मानसिकताच बिघडली असं वाटतं!

ठेवावा कुठे भरवसा, जगताना इथे
राज्यकर्ते, आंधळे झालेत हे वाटतं?

विधिनिषेध वागण्याचा न दिसे कुठे
संस्कार पडतात कमी असंच वाटतं!

पिढी जुनी नवी भेदभाव नाही मुळी
तऱ्हाच वागण्याची बिघडली वाटतं!

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=45264.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

गुरुवार, १३ जून, २०२४

ओढ वेडी



























ओढ वेडी

आस चांदण्यांची मनाला...या लागली 
चाहूल प्रेमाची तीच्या मला रे उमजली 

एक एक तारकात तीचेच भास देखणे 
ओढ आता मजला भेटण्याची लागली 

काळोखात बैसलो जरी एकटा इथे मी
जाणीव भोवताली तीची होऊ लागली 

खोटे परी लाघवी आभास सारे भाबडे 
स्पर्शात का हळूवार ती उगा रेंगाळली 

उरतो ना, मीच माझा सोबतीत तीच्या 
अशी कशी ओढ वेडी मना या लागली

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=45263.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

शुक्रवार, ७ जून, २०२४

अज्ञात काहूर


























अज्ञात काहूर 

मनाला छळतंय...एक काहूर अज्ञात
दडलेलं कुठेतरी खोलवर आत आत

शोधता सापडेना उत्तर या अतर्क्याचे
तरी चालतोच खेळ मनाचा आवेगात

अदृष्य..जाळीदार भविष्य पुढ्यातले
खेळवते, गुंडाळते अस्पष्ट भविष्यात

सोडणे, तोडणे पुन्हा पुन्हा ते जोडणे
सरते का आयुष्य एवढेच करण्यात?

कधी कधी पैलतीराची..लोभस दृश्ये
जोडू पाहती..हळूच त्यांच्या बंधनात

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=45262.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

गुरुवार, ६ जून, २०२४

प्रत्येकाचा पाऊस ०६०६२०२४ yq ०८:४१:१०



























प्रत्येकाचा पाऊस

पावसाच्या प्रतिक्षेत...अवघे सान थोर 
कुणा हवा, भिजण्याचा चिंब आनंद 

पडत्या पावसात, न् तडतडत्या थेंबात 
होऊ इच्छिती काही आठवणींत धुंद

गळक्या छताची त्या काळजी कुणाला 
सहल प्रिय, कुणा भिजण्याची हौस

बरसावे त्याने, साऱ्यांना वाटते, कारण
प्रत्येकाचा असतो इथं वेगळा पाऊस

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

बुधवार, २९ मे, २०२४

भेळ

भेळ
























https://marathikavita.co.in/index.php?topic=45261.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

बुधवार, २२ मे, २०२४

हशील



























हशील

बरंच काही हरवलंय काळाच्या ओघात
किती छान होत नाही का नातं लोकात !

खुप काही घडायचं, तरीही पडत नव्हत
तेव्हा, उगाचच कुणी कुणाच्या मध्यात !

लोकांना वेळ अन् रहाणी साधीच होती
पगार कमी होता, पण रहायचे झोकात !

ठिक आहे, वेळ सरली, काळ बदलला
दिसत नाही पुर्वीचा, एकोपा जगण्यात !

तंत्रज्ञान बदलले, विचार सुद्धा बदलले
हशील आहे का काही विरोध करण्यात?

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=45260.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

शनिवार, १८ मे, २०२४

रेघोट्यांचा देह

रेघोट्यांचा देह

निश्चल या मन डोहात हे तरंग कसले उठती
अज्ञात गूढ पाताळी कधी उंच नभात जाती

पदन्यास आतुर दिसता नाचरी प्रकाश नक्षी 
तीरावरती सहज याच्या हिरवे कोंब डवरती 

सोडू पाहता पाश मातीचे देही या भिनलेले
नकळत का मुळे देहाची खोल आत रुजती

आक्रसल्या नेत्रांना हल्ली, सारे स्पष्ट दिसते
वाहूनही साचले पाणी, फिरून ते डबडबती

कुठवर आता सांभाळावा देह हा रेघोट्यांनी
धूसर आकाश पक्षी अवघे जाळे विणून देती

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=45259.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

रविवार, ५ मे, २०२४

सौदा



























सौदा

नींद का सौदा किया मैंने आखों से
आना नहीं दबे पांव उसने धोखे से

बादल ये लेकर स्याही नीली काली
जमातें है डेरा नजाकत भरें मौके से

घिर आते ही, सितारे चूपचाप कभी
महसूस होता है, स्पर्श कई हाथों से

भूल जाता हूँ पता नहीं कैसे खुदको
उड जाती हैं, नींद भी मेरी आखों से

शांत निरव शित समय कट जाता है
कहते सुनते सुख दुखों कि बातों से

https://marathikavita.co.in/index.php?topic=45257.new#new

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९

बुधवार, १ मे, २०२४

कामगार ०१०५२०२४ yq ०४:२४:१२



























कामगार 

मी कामगार होतो कधीकाळी
होत्या मिल शहरात अन् चाळी

मिल, चाळी इथून सागळे गेले
कॉर्पोरेट कल्चर नी मॉल आले

गम्मत ती हरवली सणासुदीची
काळजी माणसां फक्त वेळेची

मालक, कामगारां मधला सुप्त
अज्ञात असा जिव्हाळा लोपला

असून नसून परस्परांकडे पैसा 
शोधा खर आनंदी कोण झाला

©शिवाजी सांगळे 🦋papillon
संपर्क: +९१ ९५४५९७६५८९