ताप
त्रास देतो सुर्य सकाळी
रात्रीस चंद्र ताप देतो,
जेव्हा जेव्हा अस्तित्वाचा
तूझा मज भास होतो !
=शिव
366/05-03-2017
त्रास देतो सुर्य सकाळी
रात्रीस चंद्र ताप देतो,
जेव्हा जेव्हा अस्तित्वाचा
तूझा मज भास होतो !
=शिव
366/05-03-2017
मराठी-हिंदी कविता, गझल, हायकू, त्रिवेणी, चारोळ्या, वात्रटिका, लेख व आणखी खुप काही, भावना मनातून शब्दात उतरलेल्या व रसिकांना अर्पण केलेल्या
सोमवार, ६ मार्च, २०१७
शुक्रवार, ३ मार्च, २०१७
सुख - दुःख
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t27630/new/#new
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t27632/new/#new
पण काहीही म्हणा... सेल्फी पाॅईंट?
पण काहीही म्हणा...
सेल्फी पाॅईंट?
तीनही राजकिय पक्ष
करताहेत सेल्फीश फाईट,
मुंबईच्या राजकारणात
गाजतोय सेल्फी पाॅईंट !
निवडणुक हरली म्हणुन
सोय काढण्यात काय पाॅईंट?
सद्यस्थिती पाहता नक्कीच
तापेल विषय सेल्फी पाॅईंट !
© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vatratika/t27621/new/#new
बुधवार, १ मार्च, २०१७
विझती शेकोटी
विझती शेकोटी
शेकोटी विझु लागली
आणि सारी पत्रे?
ती सुध्दा जळून गेली,
जळून तर गेली, परंतु
जळून मुडपलेले कागद
तसेच होते, आणि
त्यावरील शाई दाखवित होती
उरलेल्या क्षीण शब्दांना...
लिहिलेल्या भावनांना...
उडेल राख मग हवे सोबत, न्
पुर्णत्व घेईल, एक प्रवास?
नात्यांचा...?
खरचं, असं होतं का?
कागद जळेल,
विखुरून जातील शब्द!
अंतरआत्म्यातून न् मनातून
पुसले जातील का ते?
क्षण, ती वेळ, त्या गोष्टी?
जळेल का एवढं सारं?
या विझत्या शेकोटीत?
© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t27587/new/#new
पण काहीही म्हणा... हातावर तुरी?
पण काहीही म्हणा...
हातावर तुरी?
असाच का कुणी पळतो?
असावी नक्कीच हेराफेरी,
वापरून नेटवर्क स्वतःचे
चोर करतात सेटींग भारी !
नेहमी चोर पळून जातात
देवुन म्हणे हातावर तुरी,
चाखण्या चणा, मुग डाळ?
बदनाम होते उगीच तुरी !
© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-vatratika/t27586/new/#new
रविवार, २६ फेब्रुवारी, २०१७
माझी मराठी
माझी मराठी
माझी माय मराठी मी मराठी
बोलतोत आम्ही गोड मराठी
पिकल्या फळाची गोड गाठी
आंब्याची जणू फोड मराठी
प्रेमात मराठी, रागात मराठी
तेजात मराठी ज्ञानात मराठी
माजात अन् त्यागात मराठी
विसरू नका, सर्वांची मराठी
अटकेपार, परदेशात मराठी
उंचावते जगती शान मराठी
मान मराठी अभिमान मराठी
सामावून घेते सर्वांना मराठी
© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/preranadai-kavita/t27499/new/#new
शुक्रवार, २४ फेब्रुवारी, २०१७
बुझता अलाव
बुझता अलाव
अलाव बुझने आया था
ओर सारी चिठ्ठीया?
वे भी जल गयी थी,
जल तो गयी थी, पर
जले, मुडें कागज,
वैसे ही थे, और
स्याही बता रही थी
साबुत शब्दों को...
लिखें भावों को...
फिर हवा उडा़येगी खाक
होगा नष्ट, एक सफर
रिश्तों का...?
सच, होता है कहीं ऐसा?
कागज जलेंगे,
शब्द बिखरेंगे!
मन और आत्मा से,
क्या मिटेंगे वह?
लम्हें, वह पल, वो बातें?
उन्हे कैसे जलायेंगे?
बुझते हुये अलाव संग?
© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/hindi-kavita/t27510/new/#new
बुधवार, २२ फेब्रुवारी, २०१७
बुडबुडे
बुडबुडे
जीवना प्रती
असिम विश्वास?
अपेक्षांची ओढ
प्रती दिन कमी होणार्‍या
जाणिवा...
तरी ही अपेक्षा करतो
अगणित आशां सह
एक एक क्षण, घटीका
निघुन जाते, चाहुली विना
कमी करीत राहते,
त्या प्राण वायुला,
बांधुन आहे जो, स्वतःला,
आपल्याच वलयातील
श्वास बंधनात,
घेत झोके, बाल पणापासुन
मृत्यु पर्यत...
कधी कधी
बुडबुडे पण उठतात,
पाण्या मधे...
जीवना प्रमाणें,
अन् बुडबुडे गायब होतात
कुठलीही चाहूल न देता
जीवंत जागृत डोळ्यां समोरून
© शिवाजी सांगळे 🎭
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t27462/new/#new
याची सदस्यत्व घ्या:
पोस्ट (Atom)